اگر مانع بازی بچه ها شویم، هستی، خلاقیت، قدرت یادگیری و آینده را از آن ها گرفته ایم. بچه ها برای رشد مهارت های اجتماعی ، عاطفی، شناختی(تفکر) و جسمی به بازی نیاز دارند. از سوی دیگر در بساری از موارد عدم موفقیت در تربیت اخلاقی کودکان ناشی از  نقص در برنامه ها است. ارائه مفاهیم و مسائل اخلاقی در سطحی که با فهم کودکان متناسب نیست، استفاده از اجبار و تنبیه و نیز آموزش مفاهیم و مسایل اخلاقی با روش های قالبی، تکراری و خسته کننده میتواند عاملی عمده در خستگی و دل زدگی آنان شود. اما استفاده از بازی و سرگرمی های جذاب در تربیت اخلاقی، علاوه بر تسهیل آموزش باعث ایجاد هیجانات مثبت در کودکان می شود و به احتمال زیاد آن ها را به آنچه در فضای شاد و مطلوب آموخته اند دلبسته و ملزم می کند.