آبراهام مزلو بدون شک شاخصترین چهره روانشناسیِ انسانگرایانه است. نوشتههای او سهم بزرگی در پیش بردن روانشناسی مثبتگرا (Positive Psychology) دارد. سلسلهمراتب نیازهای مزلو اکنون برای بسیاری از افراد شناخته شده است. اما، شاید کمتر کسی از اصول مزلو آگاه باشد و ویژگیهای افراد خودشکوفا، که هدف مزلو در ارائه نظریهاش است را میداند. از نظر مزلو، زندگی خوب، زندگیای است که به سمت و سوی خودشکوفایی در حال حرکت باشد.
مزلو، بر این باور است که خودشکوفایی زمانی اتفاق میافتد که افراد استعدادهای نهفته خود را حداکثر میکنند و بهترین کاری که قادر به انجام آن هستند را انجام میدهند.
در اینجا میخواهیم دوازده ویژگی افراد خودشکوفا را بیان کنیم. شناخت این ویژگیها و پایش مستمر آنها در خود و کارکنان شرکت، این فرصت را ایجاد میکند تا در مسیر خودشکوفایی گام برداریم. این دوازده ویژگی عبارتاند از؛
1) افراد خودشکوفا، ابهام و چیزهای ناشناخته را در آغوش میکشند. این افراد از ناشناختهها اِبایی ندارند و از آنها استقبال میکنند. به گفته خود مزلو، «زیباترین چیزی که میتوان تجربه کرد، راز و رمز و ابهام است». افراد خودشکوفا، به شناختهها وفادار نیستند.
2) افرادخودشکوفا، خودشان را با همه کمبودهایشان، قبول میکنند. این افراد خود را آن چنان که هستند، نه آن چنان که ترجیح میدهد باشند، میپذیرند. بنابراین، کمبودهای خود را به عنوان ویژگیهای خود در نظر میگیرند، و نه عیب.
3) آنها از مسیری که در حال پیمودن هستند، لذت میبرند، نه از مقصدی که به آن خواهند رسید. تجربهها و فعالیتهایی که این افراد در رسیدن به اهداف و مقاصد موردنظرشان کسب کرده و انجام میدهند، برایشان ارزشمند و لذتبخش است.
4) هرچند افراد خودشکوفا، ذاتاً غیر متعارف هستند، اما به هیچ عنوان دنبال آسیب رساندن به دیگران نیستند. بنابراین، افراد خودشکوفا با درک سنتها، مرسومات و زندگی افراد معمولی، هرگز به آنها آسیب نمیزنند.
5) نیروی انگیزاننده افراد خودشکوفا، رشد و یادگیری است و نه برآورده شدن نیازها. تمرکز این افراد بر رشد و یادگیری شخصی است. در حالی که افراد معمولی به دنبال برآورده کردن نیازهای سطوح پایینتر هستند.
6) افراد خودشکوفا، هدفمند هستند. آنها برای زندگی خود مأموریت تعریف کردهاند و وظایفی را برای خود ترتیب دادهاند. بنابراین، و به واسطه همین هدفمندی، افراد خودشکوفا، متعهد و مسئولیتپذیرند.
7) چیزهای کوچک هرگز مایه آزار افراد خودشکوفا نیستند. کانون توجه این افراد، تصاویر بزرگِ زندگی است، نه چیزهای کوچک. آنها برای دیدن درختان از نزدیک، لذت دیدن جنگل را از دست نمیدهند. آنها در چارچوبی از ارزشها فعالی میکنند که دامنه بسیار وسیعی دارند، ارزشهایی که محلی و وابسته به شرایط نیستند.
8) افراد خودشکوفا، قدردان و شکرگذار هستند. آنها هرگز برای تشویق شدن و یا کسب امتیاز، از جهان و امکانات آن بهره نمیبرند. آنها، هر روز قدردان و شکرگذار نعمتهایی که دارند هستند.
9) افراد خودشکوفا به ایجاد روابط عمیق با تعداد معدودی علاقهمند هستند. در عین حال، این افراد هرگز ارتباط خود را با کل انسانها قطع نمیکنند. بنابراین، در عین حال که با همه مهربان هستند، با تعداد معدودی روابط صمینامه دارند.
10) فروتنی و تواضع از مهمترین ویژگیهای افراد خودشکوفا است. آنها به این امر آگاهی دارند که در مقایسه با چیزهایی که وجود دارد و یا میتواند ایجاد شد، چقدر ناچیز هستند. بنابراین، در برابر آنهایی که درسی به آنها میآموزند، فروتن هستند.
11) افراد خودشکوفا طرفدار انتقال فرهنگی بوده و خود فرهنگپذیر هستند. آنها اجازه نمیدهند تا تحت تأثیر نوعی فرهنگ خاص باشند. بلکه آنها هر چیزی را به طور جداگانه ارزیابی میکنند. نه تابع همه هستند و نه قصد شورش دارند. بلکه آنها خود را دارای قدرت تحلیل و ارزیابی وقایع و چیزها بوده و خود را مسئول تصمیمهایشان میدانند. بنابراین آنها دارای کدهای اخلاقی هستند که ممکن است لزوماً از طرف جامعه یا سازمان به آنها دیکته نشده باشند.
12) علیرغم همه ویژگیهای فوق، افراد خودشکوفا خود را کاملِ مطلق نمیدانند. بنباراین آنها همانند تمام افراد عادی، عصبانی، افسرده، نگران، ناراحت و … میشوند. با این وجود، افراد خودشکوفا دائماً در جستجوی کمال هستند. آنها میخواهند آنچه که میتوانند بشوند، بشوند.
اکنون که با مهمترین ویژگیهای افراد خودشکوفا آشنا شدهاید، فکر میکنید چقدر خودتان یا کارکنان شرکتتان خودشکوفا هستند؟
آرامش شما آرزوی ماست...