• به بازی کودکان اهمیت دهیم، زیرا زندگی آنها در بازی، شکل واقعی به خود می گیرد.
  • در بازی کودکان دخالت نکنیم اما راهنما و کمک کننده خوبی باشیم.
  •  برای متوقف کردن بازی کودک از امر و نهی استفاده نکنیم.
  • با توجه به روحیه ی کنجکاو کودک، طوری او را راهنمایی کنیم که به تفکر_مثبت و اندیشه_خلاق و سازنده دست یابد.
  •  مراقب باشیم که محیط بازی کودک موجب آسیب جسمی، فکری و یا روانی او نشود.
  •  در انتخاب نوع بازی کودک ، به سن ، جنس و توانایی های فرزندمان توجه کنیم.
  •  نوع و مدت زمان بازی کودک مان را طوری کنترل کنیم که از فشارهای هیجانی و روحی بیش از حد دور باشد( به ویژه بازی های رایانه ای).
  • از محدود کردن کودک در هنگام بازی بپرهیزیم.
  •  وسایل بازی کودک را مناسب سن و رشد جسمی و ذهنی او تهیه کنیم.
  • آداب اجتماعی و چگونگی رفتار با دیگران را ضمن همبازی شدن با کودکان می توانیم به صورت غیرمستقیم به آنها بیاموزیم.
  •  اگر در حضور فرزندمان با وسایل موجود در خانه برای او اسباب بازی (ماشین ، عروسک و …) بسازیم، ارتباط عاطفی میان ما و  کودکانمان تقویت خواهد شد.
  • کودکان همواره نیازمند بازی هستند، پس اسباب بازی های مناسب هر مکان را همراه خود داشته باشیم.
  • ]]>

    ارسال دیدگاه

    آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

    پست های مرتبط