گاهی درک نکردن رفتارها و احساسات فرد افسرده و استفاده از جملات نادرست، باعث میشود که روند افسردگی را در او دچار چالش کنیم…
جملاتی از قبیل اینکه
- تو خودت مقصری
- چرا خودت به خودت کمک نمیکنی؟
- ما هیچوقت روی خوش تو را ندیدیم
- با اراده هر کاری بخواهی انجام میدهی
- تو که همه چیز داری این بچه بازیها چیه ؟؟؟
- تو خیلی قویتر از این حرفها هستی
گفتن این قبیل جملات؛ نه تنها به فرد کمکی نمیکند، و ناشی از عدم شناخت و پذیرش این بیماری است، و سیر درمان افسردگی را کندتر و پیچیده تر میکند…
اما چه راه هایی برای همدلی با فرد افسرده وجود دارد؟
- از ناتوانی، بیقراری، اضطراب و پرخاشگری او انتقاد نکنیم. انتقاد از ناتوانی بیمار افسرده، اعتماد به نفس متزلزل وی را کاملا تخریب میکند و باعث تقویت احساس پوچی و بی ارزشی در وی میشود.
- گاهی به سبب تحریک پذیری ناشی از افسردگی، فرد دچار پرخاشگری میشود. اگر با وی برخورد متقابل شود، عصبانیت و بی اعتمادی وی بیشتر خواهد شد. در این حالت حمایت کردن و نادیده گرفتن رفتارهای منفی و توجه به کوچکترین کارهای مثبت وی میزان اضطراب و احساس گناه را در این افراد کاهش میدهد .
- نصیحت کردن فرد را تحریک پذیر تر میکند… هیچ نیازی به جنگ با افکار نا امیدی که فرد دارد نیست؛ در عوض با گوش کردن، احساس دلسوزی داشتن، و پرسیدن اینکه چه کمکی از دستتان بر می اید، حس درک و همدلی را میتوان به فرد افسرده القا کرد.
ادامه دارد …
آرامش شما آرزوی ماست…
]]>
