بچه ها به طور طبیعی خودمحورند . چه کار کنیم که وقتی بزرگ می شوند این خودمحوری تعدیل شود و افرادی با اختلال شخصیت خودشیفته بار نیاوریم ؟

  • لازم است به تدریج فکر کردن به احساسات و افکار دیگران را به آنان یاد بدهیم .
  • لازم است به آنان یاد بدهیم که با رنج و درد دیگران همدلی کنند.
  • بچه ها باید یاد بگیرند که در حد توان یک کودک مراقب سلامت عزیزانشان باشند.
  • باید به بچه ها آموزش بدهیم که مسخره کردن و دست انداختن و تهدید کردن دوستانشان رفتاری ناشایست است .
  • به بچه ها باید یاد بدهیم که بردن به بهای له کردن و آسیب زدن به دیگران غیراخلاقی است .
  • تشویق و تایید مکرر برای بچه ها حیاتی است اما نباید از بچه ها به طور غیرواقعی و افراطی و بیش از آن چه هستند تعریف کنیم .
  • در مواردی که کودکان ما رفتار بیش از حد خودخواهانه انجام می دهند ، لازم است به آنان گفته شود که این کار تو خودخواهی است و رفتار خوبی نیست .
  • با هدف حمایت عاطفی و دلداری دادن به فرزندتان ، وقتی در روابطش با دیگران دچار مشکل می شود ، دیگران را به طور کاذب مقصر قلمداد نکنید .
  • خانواده ای که به پسرشان فقط برپایه جنسیت پسرانه و نه بر اساس تلاش ها و توانایی های واقعی اش بهای بیش از حد می دهند و به وضوح بین او و دختران خانواده تبعیض می گذارند ، باید منتظر پیامدهای داشتن یک فرزند خودمحور و خودشیفته در سال های بعد باشند .
]]>

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

پست های مرتبط