بازی کودکان فقط برای تفریح نیست، بلکه یک روش طبیعی یاد گیری ست. بازی، قدرت ابداع، ابتکار و تمرکز را در کودک می پروراند و در کشف رابطه ی میان اشیاء و آن چه پیرامون اوست، یاری اش می دهد.برای درک بیشتر دنیای کودکان، باید آنها را هنگام بازی مورد مشاهده قرار داد زیرا از طریق بازی، احساسات، ناکامی ها و اضطراب های خود را بیان می کنند و با دنیای پیرامون شان ارتباط برقرار می کنند. بچه ها ممکن است نتوانند به وسیله ی کلام و گفتار، احساسات و افکارشان را بازگو کنند اما از طریق بازی، آن چه ذهنشان را مشغول می دارد، بیرون می ریزند. با مشاهده بازی کودکان می توان به نکات مثبت و منفی شخصیت آنان و هم چنین مشکلات شان پی برده و در جهت درمان و اصلاح مشکلات رفتاری شان اقدام نمود.
 توصیه هایی به پدر و مادران در مورد بازی کودکان

- به بازی کودکان اهمیت دهید زیرا زندگی آنان در بازی، شکل واقعی به خود می گیرد.

- تلاش کنید تا بازی های کودکان، متناسب با فرهنگ و ارزش های خانواده باشد.

- با دقت در تفکرات خلاق و پویایی کودکان در حال بازی، با شخصیت آنان آشنا شوید.

- در بازی کودکان دخالت نکنید اما راهنما و کمک کننده ی خوبی باشید.

- با هم بازی شدن با کودکان، راه دوستی را باز کنید.

- کاری کنید که بازی به صورت تجربه ای لذت بخش در ذهن کودک باقی بماند.

- برای متوقف  کردن بازی کودکان، امر و نهی نکنید.

- با توجه به روحیه ی کنجکاو کودک، به گونه ای او را راهنمایی کنید که به تفکر مثبت و اندیشه ای سازنده دست یابد.

- مراقب باشید که محیط بازی، موجب آسیب های جسمی، فکری و یا روانی کودک نشود.

- در انتخاب نوع بازی، به سن، جنس و توانایی های فرزندتان توجه کنید.

- از محدود کردن کودک هنگام بازی بپرهیزید.

- اگر در حضور فرزندتان با وسایل موجود در خانه برای او اسباب بازی (ماشین، عروسک و...) بسازید، ارتباط عاطفی میان شما و او تقویت خواهد شد.

- در محیط های بازی گروهی هم چون زمین بازی در پارک ها، اجازه دهید کودکان با یکدیگر هم بازی شوند و از وارد شدن به محیط بازی آنان بپرهیزید.

سرکار خانم عابدی