بچه ها به طور طبیعی خودمحورند . چه کار کنیم که وقتی بزرگ می شوند این خودمحوری تعدیل شود و افرادی با اختلال شخصیت خودشیفته بار نیاوریم ؟

• لازم است به تدریج فکر کردن به احساسات و افکار دیگران را به آنان یاد بدهیم .
• لازم است به آنان یاد بدهیم که با رنج و درد دیگران همدلی کنند.
• بچه ها باید یاد بگیرند که در حد توان یک کودک مراقب سلامت عزیزانشان باشند.
• باید به بچه ها آموزش بدهیم که مسخره کردن و دست انداختن و تهدید کردن دوستانشان رفتاری ناشایست است .
• به بچه ها باید یاد بدهیم که بردن به بهای له کردن و آسیب زدن به دیگران غیراخلاقی است .
• تشویق و تایید مکرر برای بچه ها حیاتی است اما نباید از بچه ها به طور غیرواقعی و افراطی و بیش از آن چه هستند تعریف کنیم .
• در مواردی که کودکان ما رفتار بیش از حد خودخواهانه انجام می دهند ، لازم است به آنان گفته شود که این کار تو خودخواهی است و رفتار خوبی نیست .
• با هدف حمایت عاطفی و دلداری دادن به فرزندتان ، وقتی در روابطش با دیگران دچار مشکل می شود ، دیگران را به طور کاذب مقصر قلمداد نکنید .
• خانواده ای که به پسرشان فقط برپایه جنسیت پسرانه و نه بر اساس تلاش ها و توانایی های واقعی اش بهای بیش از حد می دهند و به وضوح بین او و دختران خانواده تبعیض می گذارند ، باید منتظر پیامدهای داشتن یک فرزند خودمحور و خودشیفته در سال های بعد باشند .