استراتژیهای سازمانی جهت مقابله با استرس و فشار عصبی بوسیله مدیریت طراحی می شود تا عوامل تنش زای سطوح مختلف سازمانی به منظور جلوگیری یا کاهش فشار شغلی کارکنان حذف یا کنترل شوند. در این زمینه برخی از شیوه های کمک به کارکنان جهت مقابله با فشار عصبی عنوان شده است :

۱- ایجاد جو سازمانی حمایتی:
این استراتژی بصورت ایجاد ساختار عدم تمرکز ، مشارکت کارکنان در تصمیم گیری و جریان ارتباطات پایین به بالا می باشد . این گونه تغییرات ساختاری و فرآیندی ، یک جو حمایتی برای کارکنان می آفریند و به آنها اجازه کنترل بر مشاغل خود را می دهد. بدین ترتیب فشار شغلی کاهش یافته و یا حذف می گردد.

۲- غنی کردن طرح وظایف:
غنی کردن مشاغل شامل دو بخش می باشد : یکی رشد عوامل محتوای شغل ( مسئولیت، شناخت ، فرصت برای پیشرفت و رشد) و دیگری بهبود ویژگیهای اصلی شغل ( تنوع، مهارتها، شناخت وظایف ، اهمیت وظائف ،  استقلال و بازخور) . این غنی کردن می تواند عوامل تنش زای موجود در مشاغل تکراری و طراحی شده را از بین می برند.

۳- کاهش تعارض و روشن نمودن نقش های سازمانی:
تعازض و ابهام نقش در سازمان از جمله عوامل افزاینده فشار عصبی می باشند. یکی از استراتژی های روشن نمودن نقش این است که به شاغل فهرستی از انتظارات شغل وی داده شود . این فهرست می تواند با انتظارهای فرد مقایسه شود تا کلیه مسائل مبهم روشن شده و برای حل تعارض مورد مذاکره قرار گیرند.

۴- طرح بهبود مسیر شغلی و ایجاد مشاوره:
در سازمانهای بزرگ اکثر افراد به حال خود رها می شوند تا تصمیم بگیرند و تنها گاهی راهنمایی هایی از سوی سرپرست صورت می گیرد. بنابراین اغلب افراد از اینکه نمی دانند قدم بعدی چیست و چگونه باید آنرا بردارند ، دچار فشار شغلی می شوند.

۵- برنامه های سازمانی:
مانند توجه سازمان به طراحی درست کار و زمان انجام آن ، ایجاد فرهنگی در سازمان که ترکیب مناسبی از فعالیتهای کاری و غیرکاری را تقویت نماید و تقسیم منطقی کار صورت گیرد.

۶- برنامه های جانبی:
بسیاری از سازمانها می توانند از برنامه های جانبی مانند برنامه های مدیریت فشار عصبی ، برنامه های ارتقاء سلامتی کارکنان، و سایر برنامه های مشابه که برای این منظور مفید می باشند استفاده نمایند.

منبع : مدیریت رفتار سازمانی - دکتر محمدعلی حقیقی

آرامش شما آرزوی ماست...