گاهی درک نکردن رفتارها و احساسات فرد افسرده و استفاده از جملات نادرست، باعث میشود که روند افسردگی را در او دچار چالش کنیم...
جملاتی از قبیل اینکه

• تو خودت مقصری
• چرا خودت به خودت کمک نمیکنی؟
• ما هیچوقت روی خوش تو را ندیدیم
• با اراده هر کاری بخواهی انجام میدهی
• تو که همه چیز داری این بچه بازیها چیه ؟؟؟
• تو خیلی قویتر از این حرفها هستی

گفتن این قبیل جملات؛ نه تنها به فرد کمکی نمیکند، و ناشی از عدم شناخت و پذیرش این بیماری است، و سیر درمان افسردگی را کندتر و پیچیده تر میکند...

اما چه راه هایی برای همدلی با فرد افسرده وجود دارد؟

• از ناتوانی، بیقراری، اضطراب و  پرخاشگری  او انتقاد نکنیم. انتقاد از ناتوانی بیمار افسرده، اعتماد به نفس متزلزل وی را کاملا تخریب میکند و باعث تقویت احساس پوچی و بی ارزشی در وی میشود.
• گاهی به سبب تحریک پذیری ناشی از افسردگی، فرد دچار پرخاشگری میشود. اگر با وی برخورد متقابل شود، عصبانیت و بی اعتمادی وی بیشتر خواهد شد. در این حالت حمایت کردن و نادیده گرفتن رفتارهای منفی و توجه به  کوچکترین کارهای مثبت وی میزان اضطراب و احساس گناه  را در این افراد  کاهش میدهد .
• نصیحت کردن فرد را تحریک پذیر تر میکند... هیچ نیازی به جنگ با افکار نا امیدی که فرد دارد نیست؛ در عوض با گوش کردن، احساس دلسوزی داشتن، و پرسیدن اینکه چه کمکی از دستتان بر می اید، حس درک و همدلی را میتوان به فرد افسرده القا کرد.

ادامه دارد ...

آرامش شما آرزوی ماست...