اگر ناخن جویدن کودک دلبندتان باعث نگرانی و دلهرهتان شده و در صدد برطرف کردن این عادت در فرزندتان هستید، به یقین گفتههای دکتر رضا علی نوروزی دانشیار فلسفه تعلیم و تربیت و عضو هیئت علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان و مدیر مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی مهرآفرین در مـورد دلایل و راهکارهای اصلاحی ناخن جویدن کودکان، به یاری شما خواهد شتافت.
ناخن جویدن، روش ابـــراز دلگیریهـــا، دلخوریها و دلواپسیهای کودک: معمولا علت ناخن جویدن در کودکان سه یا چهار ساله به بالا، ناشی از هیجانات و اضطرابهاست. ناخن جویدن یک روشی برای ابراز دلگیریها و دلخوریها، دلواپسیها یا جلب توجه است. گاهی بچههـــــا این کار را از والدین یاد میگیرند و بعضی وقت ها هم به علت اضطراب و استرس، به ناخن جویدن روی میآورند. ناخن جویدن یک اختلال به حساب میآید و از بین بردن آن در دوران كودكی آسانتر است. زیرا این مسئله ممكن است تا بزرگسالی ادامه داشته باشد. بهترین شیوه، پیدا كردن منبع استرس در كودک است و با رفع آن مسئله ناخن جویدن میتواند به راحتی كنار گذاشته شود. البته این رفتار به عنوان رفتاری كاملا غیرعادی و ناخودآگاه از جمله عادات شایع در دوران كودكی است كه معمولا با بزرگ تر شدن این عادت برطرف می شود. ناخن جویدن می تواند باعث بروز مشكلاتی از قبیل كاهش اعتماد به نفس شود. به این صورت كودكانی كه ناخن میجوند اغلب نزد همسالان خود دستشان را مخفی می كنند و این موضوع باعث خجالت آنهـــا میشـــود. البتـــه ناخن جویــدن عادتی زشت و ناپسند نیست بلكـــه رویــــه ای بــــرای رهایی از تنش و استرس در كودكان است که اگر تبدیل به عادت شود و سن کودک بالاتر برود، رهایی از آن مشــکلتر خواهد شد. همچنین این عادت نه تنها باعث خرابی منظــــره ناخن میشود بلكه خوردن ناخن، به سهولت به پوست اطراف آن صدمه زده و باعث عفونت آن ناحیه میشود. از سوی دیگر جویدن ناخن انواع عفونت را از دهان به انگشت و از انگشت به دهان منتقل میكند.
والدین عزم خود را جزم کنند: برای كاستن تنشهای روزانه افراد بالغ روشهای مختلفی از جمله پیادهروی و حركات ورزشی میتواند موثر باشد، اما كودكان برای آرامسازی هیجانات درونیشان روشهای خاص خود را دارند كه جویدن ناخن از جمله این روشهاست. جویدن نـــاخــن در خانوادههای كمجمعیـــت بـــه علــت كم بودن همبازی یا توجه غیر عادی به فرزندان و در خانوادههای پر جمعیت به دلیل محیط شلوغ خانه و كمتوجهی به نیازهای عاطفی كودكان شایعتر است. خیلی از والدین زمانی كه میبینند فرزندشان در حال جویدن ناخنهایش است ناراحت و عصبانی میشوند و نگران این هستند كه این رفتار در كودكشان به صورت عادتی درآید كه در آینده به سختی بتواند آن را ترک كند. برای درمان این عادت والدین باید از روشهای حمایتی استفاده كنند. زیرا استفاده از روشهای تند و خشونتآمیز نه تنها موجب ترک این عادت نخواهد شد، بلكه فشار عصبی بیشتری هم به كودک تحمیل میكند و سرزنش كردن و تنبیه كودكی كه به جویدن ناخنهایش عادت دارد نه تنها روش مقابله مناسبی برای درمان نیست، بلكه كودک را عصبیتر و لجوجتركرده و همین امر موجب تشدید این عمل در كودک میشود.
منبع استرس را پیدا کنید: اصلیترین راه آنکه منبع استرس و اضطراب را پیدا کنیم تا کودک در معرض آن قرار نگیرد و فضایی ایجاد شود که کودک در آن فضا، احساس امنیت و آرامش کند.کمک گرفتن از یک روانشناس، مراجعه به مرکز مشاوره و بررسی علمی و دقیق این مسئله، منجر به ارائه راه حل و برنامه مفید و موثرتری خواهد بود. علاوه بر این، برای مقابله با ناخن جویدن کودکان میتوان به محض رشد ناخنها، آنها را کوتاه کرد، سوهان زد و سعی در پرت کردن حواس آنان كرد یا از کودک درخواست کرد تا از انگشتانش استفاده كند به طور مثال یک كاردستی درست کند یا نقاشی بکشد.