•  خطای تو بدی:

 یعنی پدر و مادر کاری بکنن که معنی اون این باشه که فرزندشون بده .دقت کنین بچه ها کار بد میکنن اما بد نیستند. آموزش یا احیانا تنبیه باید رفتار بد کودک را تصحیح کند اما به کودک حس بد بودن را ندهد.

•  خطای تو مهم نیستی:

 مثلا
 بچه: مامان امروز ناهار چی داریم؟
 مامان: قرمه سبزی
 بچه:دوست ندارم .من شیر کاکائو میخورم
 مامان:یعنی چی دوست نداری ؟خیلی خوشمزه است. بابا خیلی دوست داره

• خطا:بابا مهمه ،تو مهم نیستی. احساسات بچه ها همیشه مهم هستند حتی اگر قرار نیست به خواسته شان برسند.
•  خطای انتظار:

وقتی که از بچه انتظار داشته باشیم که بفهمه ما چی میخواهیم بگیم اما از خودمون انتظار نداشته باشیم که واضح و درست حرف بزنیم خطا کرده ایم. مثلا وقتی با فرزندتان قهر میکنید بدون حرف زدن او را تنبیه میکنیم.

•  خطای نادیده گرفتن:

 وقتی بچه رو نمیبینیم،وقتی احساسش و سلیقه و علاقه اون رو نمیبینیم مرتکب خطای نادیده گرفتن شدیم. معمولا در این صورت کودک دست به کارهای عجیب غریب میزند تا توجه ما را جلب کند.

•  خطای سوءاستفاده از قدرت:

یک پدر و مادر خوب باید قدرت داشته باشند اما نباید زور گویی کنند. کتک زدن بدترین نوع سواستفاده والدین از قدرتشان است.

•  خطای دخالت:

وقتی پدر و مادر دچار این خطا میشوند که در حریم فرزندشون دخالت کنند. وقتی موقع غذاخوردن رعایت احترام او و بشقابش رو نمیکنن و غذا میریزن تو ظرفش و میگن بخور،برات خوبه. و یا وقتی سرزده وارد اتاقش میشوند و یا وقتی دفتر خاطرات و وسایل شخصی او را وارسی میکنن تا شاید...چون مادر هستن ویا دلواپس بچشون هستندو...